Te gjithe, te pakten nje here, kemi kryqezuar gishtat per t’i uruar vetes ose dikujt tjeter fat.
eshte nje kryqezim i vogel besimi dhe shprese qe mund te behet edhe me te dy duart, apo edhe pas shpines. Por a keni menduar ndonjehere se cila eshte origjina e nje gjesti te tille? Le ta zbulojme se bashku. Sipas tradites, eshte nje gjest qe ka aftesine te shprehe energji dhe emocione pozitive. Nje veprim qe na ve ne marredhenie me te tjeret.
Ekzistojne dy teori mbi origjinen e ketij gjesti: e para vjen nga krishterimi pagan ne Evropen Perendimore. Sipas tij kjo eshte nje menyre si çdo tjeter per te perfaqesuar kryqin e Krishtit. Nje kryqezim i thjeshte per te pershkruar dy druret klasike mbi te cilet u kryqezua Krishti. Shpjegimi tjeter ka rrenje ne epoken e krishtere.
Midis popullates besimtare kishte nje seri gjestesh sekrete per te identifikuar dhe njohur njera-tjetren. Zakonisht simboli i nje peshku ishte me i popullarizuari. Edhe nje levizje e shpejte e gishterinjve mund te çoje ne njohjen e tjetrit. Ne fakt, ekziston nje histori, ku thuhet se ushtaret e plagosur ne lufte, kur shiheshin ne spital pershendesnin njeri-tjetrin me kete gjest.
Kryqezimi tipik i gishterinjve transmetonte fat te mire dhe sherim te shpejte te te semuret. Nje gjest lehtesimi, fuqie dhe energjie. Me kalimin e kohes tradita eshte ruajtur dhe madje edhe sot ky gjest i vogel mund te tregoje fat te mire dhe uron nje sherim te shpejte per njerezit tane me te afert.
