“Nëse vjen një ditë dhe ti do më shohësh të moshuar, të plakur,. nëse bëhem pis kur të ushqehem dhe nuk arrij te vishem … ki durim, kujto kohen kur unë kaloja duke të ti mësuar këto gjëra ty.
Nese kur flas me ty perseris gjithmone te njejtat gjera, mos me nderpre.. me degjo, kur ishe i vogel duhet te tregoja cdo nate te njejten histori deri sa te zinte gjumi. Kur nuk dua te lahem mos me ofendo e mos me turpero…
kujto kur duhej te gjemoja mbrapa duke gjetur justifikime se ti nuk doje te laheshe.
Kur te veresh injorancen time mbi teknologjine e re, me jep kohen e duhur dhe mos me shiko me ate buzeqeshje ironike, kam patur gjithe ate durim per te mesuar ABC.
Kur per ndonje moment harroj apo humb fillin e diskutimit… me jep kohen e duhur per tu kujtuar dhe nese nuk arrij, mos u bej nervoz: Gjeja me e rendesishme nuk eshte ajo qe them por nevoja qe te jem me ty dhe te kem prane tek me degjon.
Kur kembet e mija te lodhura nuk me lejojne te njdek hapat e tua, mos me trajto si te isha nje peshe e rende per ty po eja drejt meje me duart e tua te forta ashtu sic un bera me ty kur bere hapat e para te jetes tende. Kur them ndonjehere me mire te isha i vdekur mos u merzit, nje dite do ta kuptosh cfare me shtyn ta them kete gje.
Mundohu te kuptosh qe ne moshen time nuk jetohet, por mbijetohet.
Nje dite do te kuptosh se pavaresisht gabimeve te mia, gjithmone kam dashur me te miren per ty kam dashur ti qartesoj gjerat dhe jo ti veshtiresoj ato. Me jep pak nga koha jote, me jep pak nga durimi yt, me jep nje shpine ku te mbeshtes koken ne te njejten menyre siç bera unë me ty.
Me ndihmo te eci, me ndihmo ti mbaroj ditet e mija me dashuri dhe durim, ne shkembim do te jap nje buzeqeshje dhe dashurine e pafundme qe kam dhe do te kem per ty”…
