Veza e zbukuruar nga dora e njeriut dhe shkëmbimi i tyre gjatë festës, tashmë është e pranishme në çdo familje të krishterë.
Veza ka patur trajtim të gjerë simbolik që nga lashtësia.
Vezët shpesh kanë mishëruar simbolin e vetë jetës, por edhe të mallkimit dhe mëkatit.
Përpara se të konsumohet, secili zgjedh vezën e tij dhe nis gara, duke përplasur ekstremet e vezëve, derisa zgjidhet veza më rezistuese, pra ajo që nuk është thyer.
Ky fakt konsiderohet si mbarësi për të zgjedhurin me vezën më të fortë.
Ngjyrimet tani bëhen me ngjyrues ushqimor tipik pastiçerie,
por në të kaluarën përdoreshin prodhime bimore, midis të tjerash lëkura e qepës, sidomos varieteti i kuq.
Më vonë, përkatësisht në shekullin e fundit, hyri përdorimi i vezës çokollatë,
pasuruar me një dhuratë të vogël në brendësi.
