Nga Edi Oga
Ajo ishte e vetmja grua me këtë kostum banjoje midis mijërash që plazhonin në atë bregdet. Në fillim prania e saj me këtë kostum, na habiti! Pastaj na bezdisi. Ditën e tretë u mësuam. Na u bë normale. Çdo gjë, e cila duron pak në kohë, bëhet normale.
Ata ishin një çift i ri. Nuk ndaheshin asnjë minutë nga njëri-tjetri. Të dy ndjeheshin rehat me kostumet e tyre të banjës, madje edhe me kostumet e njëri-tjetrit.
Mua më bëri mirë fakti që ndenja pesë ditë në çadër pranë tyre. Mësova të mos gjykoj zgjedhjet e të tjerëve.
Në fund të fundit çdokush është rob i besimeve dhe parimeve të veta. E vështirë ishte biseda me time bijë në lidhje me këtë argument, por shpjegimi im i pëlqeu dhe e bindi. Për më tepër, i vlejti që të mësojë të respektojë të ndryshmen, edhe kur ajo vjen me doza të mëdha.
“Babi, a ka rrezik që dikush të më detyrojë mua të vesh një fustan si ajo teta në plazh?”
“Teorikisht po, përderisa është në qarkullim, ndërsa praktiki
